ฉัน = เปิ้น (สุภาพ) , ฮา(ไม่ค่อยสุภาพส่วนใหญ่ใชักับเพื่อนผู้ชาย) ภาษาถิ่นเหนือ คำศัพท์ภาษาถิ่นเหนือ : เรื่องผักและผลไม้ โกรธ = โขด กลับ = ปิ๊ก (เช่น “เฮาปิ๊กบ้านละหนา”) กางร่ม = กางจ้อง โกหก = วอก กิน = กิ๋น ก่าย = พาด พิง ขโมย = ขี้ลัก ขี่หลังคน(เกาะ) = เก๊าะ ขี้เหนียว = ขี้จิ๊ คิด = กึ๊ด เครียด = เกี้ยด จริง = แต๊(เช่น https://www.at-chiangmai.com/%E0%B9%80%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A2-%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B7%E0%B8%AD-%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%81%E0%B8%A7%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%A3/